Gozlerim gormeyi protesto ediyor,
Kulaklarim sensizligi duyuyor.
Burnuma savas kokusu geliyor,
Ruhumdan kan damliyor.
Ofke doguyor cigerlerime,
Nefes aliyorum kinle, nefretle.
Ayaklarim olume dogru sek sekliyor,
Dusunceler kafamda at oynatiyor.
Beynimi ofkeyle yikalmislar,
Savas alanlarinda sevgiyi adamislar
Korkuyu ofkeye, ofkeyi nefrete donusturmusler
Ruhumu, benligimi, alet etmisler.
Benki kavgaya nefrete savasa anlam veremezken
Icinden cikip kurtulmaya calisan, zavalli ben.
Agliyorum, savasin, nefretin bizleri yok edisine,
Hayati oldugu gibi kabul edisimize.
Bu kadarmi caresiziz
Caresizlige yine care biziz
Rengin Gardner
Ekim 14 2001
Kayıt Tarihi : 29.9.2006 07:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlarım.Şiirlerinin yorumlarına kaldığım yerden devam ediyorum.ama az yazmışsın.)
TÜM YORUMLAR (14)