Kanıyor koca ağaç kanıyor gövdesinden
Dallara umudu yok yaş akar ta kökünden
Gardını alır zulmün tükenmeyen hüznünden
Yalnız yol alır cennetin rengârenk bahçesinden
Kolsuz kanatsız açar, açar perdelerini
Sanmayın kendi için çekmiş kepenklerini
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta