Ömrüm sürekli ileri giderken,
Ben içimdeki saati kurdum hep geriye!
Uyanık sandıklarım uyuya kalırsalar,
Bana tekerrür diyemesinler diye!
Kimi geçmişinde takılıp kaldı,
Kimi mazisinin üstüne bir çizik attı!
Anlamak; Ülkemin münevverine değil,
Şu taş saat kulesi ile bana kaldı.
Kayıt Tarihi : 17.2.2016 09:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!