Anladım ki Şiiri - Salim Diyap

İnsan yorulur...
​Hiçbir şeye değmez sandığı
o küçük acılar
birikir,
ve bir ömrün ağırlığına dönüşür.

​Eskisi gibi koşamıyorum
kaçan yılların arkasından.

​Bir vakit peşinden sürüklendiğim hevesler
arıza veriyor;
içlerinde solgun bir eski zaman buğusuyla
ağırlaştıkça ağırlaşıyor

​Anladım ki:
Hayat, büyük lafların değil,
küçük susuşların toprağıdır.

​Büyüdükçe
daha az konuşur,
daha çok içine çekilirsin.

​Ama yine de...
​Bir çocuğun gülüşünde,
bir dostun omuz başında,
akşamüstü esintisinin o tanıdık serinliğinde
ömrün hâlâ bir yerlerde
güzel durduğunu fark edersin.

​Geçte olsa öğreniyorsun:
Değmeyen çoktur hayatta;
ama değen,
bir ömrün bütün yorgunluğuna bedeldir.