Sevmezdim ben bu şehri, seni görmeden önce,
Terkedip gidecektim, ben dönmemecesine.
Bilmez idim ben aşkı, seni sevmeden önce,
Ağlarım artık şimdi, hiç gülmemecesine.
* * *
İlk gördüğüm gün var ya, merdivenden çıkarken
Kol kolaydın biriyle, dışarda kar yağarken
Senle beraber olsak diye geçti içimden
Sonsuza dek yaşarız, hiç ölmemecesine.
Ankara, 01.06.2015
Yılmaz ÖrmeciKayıt Tarihi : 27.6.2015 20:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Bu şehirde sen varsan, o kolundakinden de kurtulursan, ömür boyu bu şehirdeyim..
Ölümsüz bir sevdayla biz oluruz kol kola...'
Şehirle pek arası olmadığından, ya da aradığı sevgiyi/sevdayı bulamadığından şair, tam gitmek üzereyken yakalanmış o aradığına belli..
Kalır mı, gider mi muallakta şimdi.. Bilmediği aşk gelip onu orada bulmuş ya.. O aşkın zamansızlığı mıdır, geçmişte yaşanan acı tecrübelerden midir bilinmez.. Artık gülmeyi unutacağından neredeyse emin..
Bir bakıma 'gidemem artık', gitsem de aşkın hüznü beni bırakmaz der gibi..
Yine etkili bir dörtlüktü. Kutlarım Yılmaz Bey..
TÜM YORUMLAR (3)