Ankara Şiiri - Mehmet Babayiğit

Taşına kurban gözümün nuru Ankara Gönlümün yası beynimin şuru Ankara Delin olmuşum deresi kuru Ankara Gelde beni bu sevdadan geçir Ankara Çok bekledim yollarını dönerim diye Hiç bekleme içimde sevdan söner diye Pek korktum topraklarında ölemem diye Gelde beni bu sevdadan geçir Ankara Çocukluğumun hayaliydin sen diyelim Senin içinde yaşamaya ben deyerim Sensizliğe azapmı gahırmı diyelim Gelde beni bu sevdadan geçir Ankara Gençliğimin başkentiydin başımda tüten Ama bir yandanda hayallerimi yutan Senin gecende bir gariptim dilek tutan Gelde beni bu sevdadan geçir Ankara Yetim Mehmet çok oldun be yeter bu kadar Ne yapsın yetim taktımı kafaya takar Gündüz hayaline gece düşüne yatar Gelde beni bu sevdadan geçir Ankara MEHMET BABAYİĞİT (YETİM MEHMET)