Anka! Şiiri - Avesta

Bir anka süzülüyor gökyüzünde,
Görüyor musun sevgili?
Dağlar,ovalar,platolar
Hepsi onu izliyor
Tanrı bile.

Acınım aş, ölümün iş olduğu coğrafyaya
Kanat çırpiyor
Ölüm, hasret, öfke
Hepsi ona sevdalı
Hatta yaşam bile.

Fırat'ın Dicle'nın Zilan'ın...
Acıdan aktığını görüyor
Kelimelerin sığmayan acıları
Dengbejlerin
Şiirlerine sığdırdığını görüyor.

Oyun oynaması gereken çocukların
Sokakta olmadığını görüyor
Her zerresinde
Tanrı emeği olan taşların
Yok oluşunu izliyor...

Tütününe Bagok destanını sıkıştıran
Adamları dinliyor
Saçlarının orüklerinde
Yeni bir yaşamı saklayan
Kadınları

Tutuşuyor!
Herkes sanar acıdan
Öfkeden tutuşuyor anka
Yaşama olan sevdasından...
Yanıyor kül oluyor.

Külleri
Bakura Başura Rojavaya Rojhelata
Ekiliyor
Yeşeriyor her baharda...