Anıt dikiyor Şiiri - Veysel Çakır

📜✍️ ANIT DİKİYOR ✍️📜
Anlamadı kimse sessizliğimi
Hasretin içime çile ekiyor
Bilemedi bir kul sensizliğimi
Hicranım bağrıma anıt dikiyor

Ne güne sığdırdım, ne de geceye
Ezile ezile döndüm cüceye
Gücüm ki yetmedi tek, bir heceye
Yüreğimde ateş canı yakıyor

Boğazımda sanki feleğin eli
Bu nasıl bir öfke bu neyin seli
Ayrılık rüzgârı esti eseli
Kalmadı mecalim beni yıkıyor

Bir cemre düşmüyor bu neyin nesi
Kulağım duymuyor bir başka sesi
Yâri olmayanın yokmuş kimsesi
Sanki bedenimden canım çıkıyor

Mevsimler değişti gel çöle döndüm
Sararıp da solan bir güle döndüm
Güneşte asılı bir tüle döndüm
Kaderim karalı kefen biçiyor

23/02/2019 Veysel Çakır