Sessiz sedasız bir uğultu gibi sesi çınlıyor kulaklarımda.
Adını ağzıma almadan geçsem
Kafamın içinde yanıp sönen bir lamba oluyor adeta.
Ellerim titriyor onu yazarken.
Birgün arar diyecek oluyorum
Bir yanım kanmama izin vermiyor.
Uçsuz bucaksız denizler gibi içimdeki özlem.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta