Karacaları seyrederdik
ormanın kuytu köşesinden
ağaçların geniş gölgesinde
oturur iki çılgın çocuk gibi
sesini dinlerdik canlıların
yeşil yaprakların türküsü
eşlik ederdi neşemize
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
