Anıları Çırpınışı Şiiri - Durmuş Taşdemir

Gecenin sancısına uyanan gerçekliğim,
Gündüz kırıntısı düşüncelerim beni baskılayan
Gecenin soğuğuna
Çaresiz yalnızlığa açılan gözlerim,
Neye dokunsam hissiz
Veriyor bana kendi yansımamı.
Hava gergin ve ağır,
Eşyalar katı.
Beynim,
Kurulmuş bir saat gibi işliyor,
En olmadık zamanda
Dünü
Önceki günü
Ve tüm önceleri düşünüyorum.
Bölük pörçük anılar arasından atlayarak
Kendimi olumlamaya çalışıyorum.
Kuru bir mutsuzluk
Yalayıp yalayıp geçiyor ruhumu.
çoçuk durmuş,
Genç durmuş,
Çoşkulu durmuş,
Dolaşıp duruyor beynimin kıvrımlarında.
Uykudaki halimi özlüyorum.
Gecenin sancısına uyanan gerçekliğim
Gecenin karanlığına yumulan gözlerimle
Eriyor.