Anılarda Solar Fotoğraflar Gibi Şiiri - ...

Sınadım binlerce kez kendimi, sorguladım
Gün oldu bir ipe aşkımı bağladım.
Her akşam ilmeği boynuma geçirip kendimi astım.
Hayat şaire yüz vermedi hiç acımadı
Boynuma dolanan hep sahte kollardı
Saçlarımı karıştıran sahte parmaklar
Ne varsa hayatta yalan dolan!
Aslolan, anılarda soluyor fotoğraflar gibi…

hüznü belki de çok iyi ağırlıyoruz içimizde bu yüzden rengi solsa da çıkarıp atamıyoruz ... Siyah beyaz da olsa duvarda ki fotoğraf bıraktığımız yerde...Anılar bırakmaz peşimizi..
Gönülden kutlarım bu güzel şiirinizi...
Saygılarımla..

Güzel ve anlamlı bir çalışma olmuş..Yüreğinize sağlık..Kutlarım

Güzel bir şiir, kutlarım sayın Dinmez Er. Solar gibi gözükse de her yaşayan için taze.. Kaleminize sağlık. Selam ve saygılarımla

harika betimlemlerle duyguyu çağlayana çevirmiş bir sevda şiiri okumanın hazzını tatdım kalemin coşkusu içe akan iç denizde ki hesaplaşma be başka sevda haykırışı kutlarım

Doğru., anılar da solar fotoğraflar gibi... Esasında yazıldığından bu yana aradan yıllar geçmiş olsa da galiba yalnız şiirler solmuyor... İlk günkü gibi taze yazan için de okuyan için de...
Kaleminize sağlık sayın Dinmez Er...

Aşk acısı çekmeninde bir güzelliği var
Yanındayken bile onu özlemek
Iraklardayken hayaline sarılmak
Başka tür bir mutluluk...
evet o nunu acısıda hazıda bir başka yaşayan bilir gönülden kutlarım muhabbetle

her gece sözcüklerden ilmik yapıp kendimi astım..hayalin cenazemi kıldı. duvarda soluk bir resim kaldı anıların ardında...f.avcı