Nezaman ulu bir dağ görsem içime düşerim.
Alır beni yaylalar yaşarım hatıraları.
Cennetin avuçlarından dökülürdü ırmakları,
yüreğinden pınarlar.
Sabahları gözleri mahmurdu güneşi,
akşama doğru öperek giderdi dağı taşı.
Şükrün bereketiyle lezzet doluydu ambarları.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
