Seni hiç bırakmayacağım dediğinde,
tekrarlamasını istedim.
Çünkü bunu ilk defa duymuyordum!
''Seni benim kadar seven olmuştur belki ama kimsenin sen kadar sevmesine izin verilmedi..
Mutlu gibiyim sanki
Mutsuz gibiyim de
Bir bardak sıcak çay içsem düzelecek sanki
Ama havalar soğudu burada
Üstelik ellerim de çabuk ısınmaz bilirsin
Bilir misin?
Neden her biten günün ardından
Yerinde duramaz insan
Neden hep sonu acıyla bitsede
Yinede sever insan.........
NEDEEEN
Herkes mutlu olmayı istiyordu
bencilce…
ilk nerde mutlu olduysa,oraya çeviriyordu başını.
Mutluluk…
çünkü biliyordu,
o onu mutlu ederdi,
Neşeli şeyler,
güzel şeyler yazamıyorum
n’aparsın...
Çıkmıyor aklımdan...
ihanetler,
aldatışlar,
Güzeldi gamzesi,
muhabbeti kadar derindi.
Hiç olur mu böyle,
çok özledim...
Hiç,tutamadığım ellerini......
Gözlerindeki kahvenin hatrı biter mi?
Gözlerinden öpmeyi özledim!
Hani ayrılık derler ya,
ben bütün batıl inançları sende yok etmeyi özledim!
Yine öyle bak sen bana,
o küçük,kırmızı damarları özledim!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!