Ocağın yağmuru
Gecenin karanlığında
Sokağın aralık kapısından
Karayelden...
Soğuk...
Kara..kara...
Rüzgarla karışık
Gelip..gelip...
Sokağın lambasının ışığında
Kar gibi...
Yalnız ve soğuk..
Sokağın yalnızlığına düşüyordu...
O anda...
Karanlıkta...
Üşüyen...titreyen...
Sokağın kedilerini...
Kara kaderleri gibi
Müşterilerini bekleyen
Sokağın kadınlarını...
Kendi kaderlerini
Sokağın karanlığında arayan
Sokağın çocuklarını..
Andım....
Ve...
Ağladım...
Kayıt Tarihi : 2.9.2010 23:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!