Bitmişti yıllardır çekilen hicran,
Herkes kaybettiği nuru arıyor.
Bulduğu yerde secdeye varıyor.
Gönüllere şifa olurken Kur-an,
Sonsuzluk bestesi ruhu sarıyor.
Gökyüzü karardı, kirlendi bulutlar
Çiçekler sarardı soldu umutlar
Ayrılık başladı, hicranlı soluklar
Gönlüm aşkından yanarken gel,
Ufuklar yeniden ağarıyor az ilerde
Maziden hatıralar gelirken perde perde
Esiyordu her tarafta buram buram rüzgar,
Rengarenk çiçeklerle yaşıyoruz bir bahar.
Zulüm ile yoğrulmuş bin asırlık milletiz,
Hak diyen kalbimizle, gönlümüzle vardık biz!
Bir vefa umuduyla zulüm gören ümmetiz,
Her baharda neşeyle, yürekleri sardık biz!
Yok ettiler inancı, medeniyet diyerek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!