Anarken Seni Şiiri - Tarık Ziyad

Mecnun oldum necip çöllerinde
Cemalini görmek için bağrı yanan kullar gibi
Seher vaktinde sufyeyle ağlayan ümmetinle
Hicran doldu yüreğim
Ya nebi anarken seni

Bir lahza olsada gelsem yanına
Görsem gül yüzünü öpsem mübarek ellerini
Çığlar düşer gönlüme senin hasretinle
Irmaklar akar gözlerimden
Ya resulallah anarken seni

Aşki nevadayım dinledikçe seni
Gel gör ya nebim gel gör şu bicaresizi
Bir nur gelsede cıkarsa içimden şu hasreti
Ne olur sonum bilmem gayrı
Ya muhammed anarken seni