Anama Mektup Şiiri - Arife Bolat

Yağmurlar birdaha yağmayacak anam
Güneş hep batacak
Birdaha hiç doğmayacak anam
Eller yine senin kadar sevmeyecek

Gözlerin bana bakarken artık gülmeyecek anam
Senden başka yar olmayacak
Üşüdüğümde senden başka kimse
Kimse üzerimi örtmeyecek
Anam dedikçe kimse ağlamayacak anam
Gözyaşımı kimse silmeyecek
Beni doğuran büyüten bakan anam
Hasretin kor gibi dağlayacak
Özlemin aşikar edecek anam
Bilirim cennet ayaklarında kalacak
Ama ben göremeyeceğim anam
Koşup yanına varmaya çalışacağım
Ama gelemeyeceğim anam
Çatlamış dudaklarım adını sayıklayacak
Ama ben birtek seni
Rüyalarımda göreceğim anam
Anam dedikçe hep yüreğim sızlayacak
Ama sensiz yapamayacağım anam
Eller hep yalan söyleyecek
Ama sen doğruları duyacaksın anam
Süpürge ettiğin saçların
Nasır tutmuş ellerin vardıya anam
Hani bir kokun vardı ya anam
Gül bahçesi gibi kokardın
Kızınca yüzüme vururdun ya anam
Ama senin için hep sızlardı anam

Gözlerinde görmediğim gözlerin
Bülbül misali duyamadığım sesin
Korkularımda tek çarem nefesin
Seni çok özledim
Seni çok özledim anam...