Anamın topraktan yorulmuş ellerinin tırmalar gibi yüzümde dolaştırdığı kara önlüklü naylon yaka okul dönüşümün hissini duyuyorum bugünlerde.
Anamın ellerinin üzerindeki damarlarında hep yaptığım gibi,
arkın içinde elmadan dönme dolabı
ellerimle çeviriyorum,
zihnimde.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta