Anam Şehitler Ölmez

Bir can vermek varmış ana, bir can,
Yani her insan gibi, bir kere ölmek varmış,
Bir defa gömülmek ve en önemlisi,
Bir defa şehit olmak varmış anam.
Herkes bir defa ölür ancak,
Herkes şehit olamaz!

O fırsat oğluna geldi işte anam,
Sarıkamış’ı, Çanakkale’yi, Kıbrıs’ı anlatırdı babam,
Helal olsun o aslanlara derdi,
Hele 57 inci alayı anlatırken gözleri dolardı,
Solardı,
ağlardı koca adam.

Ve sonra titrek sesinden
“ Allah makamlarını yükseltsin” diye dualar çıkardı,
Sende bana dua et anam,
Amma mümkünse ağlamadan olsun.

Bilirim,
her gelen şimdi farkına varmadan daha da üzer seni,
“ Nişanlıydı evlenemedi, göremedi o güzel günleri” diyecekler,
Sende onlara katılıp “ Torun verecekti bana” diye dövme dizlerini,
Hem Allah isteseydi olmaz mıydı?
Deme öyle anam deme!

Ölmezse Mehmetçikler vatan için,
Yaşar mı Mehmetler?
Bu vatan için ölmekte bir sevdadır,
Oy benim çay kokulu anam

Son gece çok özledim seni,
Bir başka karanlık vardı o gece,
Bir başka suskundu Dağlıca,
Bol- bol Ayetel Kürsü oku derdin ya,
Ha işte öyle uyuya kalmışım,

Bir can vermek varmış ana, bir can,
Yani her insan gibi,
Bir kere ölmek varmış,
Bir defa gömülmek ve en önemlisi,
Bir defa şehit olmak varmış anam.
Herkes bir defa ölür ancak,
Herkes şehit olamaz!

Bir dağın sırtına yaslanan sırtımızı
Ana dizine yaslanmış biliriz,
Ana gibi severiz,
Evlat gibi,
Yâr gibi,
Cennet yerine koyar gibi,
Hem, sen demez miydin anam?
Vatan anadır, babadır, vatan candır,
Can ona helaldir diye.

Helal olduk anam helal,
Şükürler olsun,
Örtülsün üstüme nazlı Hilal,
Başın dik dursun,
Mağrur dur,
Sen şehit anası oldun,
Hamza’nın annesi,
Hüseyin’in
Osman’ın annesi,
Sevin anam sevin!
Bilmez misin?
Şehitler ölmez!
Ve Şehitler ölmedikçe
Bu vatan bölünmez!

Mehmet Hacıismailoğlu