Anam Şiiri - İzzet Gayretli

Ben senin hakkını nasıl öderim
Adımı şefkatle anarsın anam
Tırnağıma küçük çakıl taş değse
Yüreğin yarılır kanarsın anam

Büyüyene kadar meleğim oldun
Sen de benim için sararıp soldun
Bizleri öperek huzurla doldun
Kol kanat açan bir çınarsın anam

Üzerime titrer uyumaz gece
Mukaddes sevgisi oluyor yüce
Kanadın altına alırsın niçe
Yavrunu gözünden tanırsın anam

Gördüğüm düşleri hayra yorarım
Ulu kâmillerden yolun sorarım
Ayağın altında cennet ararım
Duan ile cennet sunarsın anam

Ak göğsünden emdim doya doya ben
Üf bile demedin anneciğim sen
Şikayet etmedin yeter demeden
Şefkatına beni banarsın anam.

Öğütler vardı her zaman dilinde
Helal lokması var güzel elinde
Aklar gördüm zülüf sacın telinde
Terbiye içinde yonarsın anam.

Gönlü sevgi dolu sözü hak yolu
Sallar beşiğimi yorulmaz kolu
Kalbinde merhamet hakikat dolu
Yere düşsem birden çunarsın anam

Bunca yıl kahrımı derdimi çeken
Batsa ayağıma ufak diken
Yüreğime sendin sevgiyi eken
Bülbül gibi dala Konarsın anam.

Bir lokma ekmeği yaparsın beze
Kendin yemez iken yedirdin bize
Ne yapsak hak helal dersin de size
Katık diye suya banarsın anam.

Gül benzin soluyor da günden  güne
Gözünyaşlı hiç bakıtmam düne
Şükrüm ulaşır arş alada bine
Her sözünde beni Sınarsın anam.

Benim küçük oğlum diye severdin
Yanına alırda beni gezerdin
Kötülüğü hemen duyar sezerdin
Yaramazlığımı kınarsın anam

Gayretliye yolu gösteren sendin
Yanlıştan doğruya dönderen sendin
Sırattan gecmeme vesile sendin
Zemzem suyuna sen pınarsın anam.