Kahrımı kimse çekmedi anam senin kadar,
Azar depreşir eski yaralarım dağlar kadar,
Anam bir görebilseydin mürrüvetimi,
Üzülmezdim o zaman işte bu kadar,
Az mı tarhana çorbası yaptın bana ana,
Yağmuru yeyip üşüttüğüm o bahar aksamlarında,
Yanımda olsan yine öpüp koklasam,
Anam canım anam diye yine sarılsam,
Allahın emridir ölüm bilirim ama,
Ölüm değildir ana ayrılıktır beni kahreden neyleyim,
Gökyüzü açılsa da insen semadan,
Bu garip Mehmedine kızanım kara kızanım deyip yine öpüp koklasan,
Bilemedim ana kıymetini şu fani dünyada,
Edersen hakkını helal ana bana çekilince ümmi cihan hesaba,
O zaman belki kavuşuruz ana,
Cennette,Kevser Kevser ırmağının başında,
2011
Edirneli Mehmet KabaKayıt Tarihi : 12.9.2012 22:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!