Anam Şiiri - Ümit Yılmaz1

İhmal edip eşini,
Güç eyleyip işini,
Sofra yapıp döşünü,
Beni besledin anam.

Ak sütünü vererek,
Sevgileri dererek,
Yollarıma sererek,
Beni büyüttün anam.

Gece, gündüz demedin,
Bana ninni, söyledin,
Varını yok eyledin,
Beni var ettin anam.

Parıltı gözlerinde,
Doğruluk özlerinde,
Dualar sözlerinde,
Bana öğrettin anam.

Katık oldun aşıma,
Bakmadın hiç yaşıma,
Her güçlükte karşıma,
Geçip soruttun anam.

Yurdun kara gününde,
Beraberdin erinle,
Orduların önünde,
Çekip yürüttün anam.

Övmüş seni bak HAK’KIN,
Nasıl ödenir hakkın?
Karış verme ha sakın,
Say ki kuruttun anam.

Yürekten sevdalıyım,
Sana öyle bağlıyım,
Emret hemen solayım,
Bunu hak ettin anam.

Bal damlar dillerinden,
Anlarsın hallerimden,
Öperim ellerinden,
Beni affetsen anam.
01.4.1996
Thonon Garı-Fr.