Seni tanıyamadan göçtün,gittin ANAM
Sensiz ben bu dünyada neyapam
Kokunu dahi hatırlayamam
Benim bahtsız canım anam
Yüzünü dahi hatırlamıyorum
Her gece o resme bakıp aglıyorum
Kendimce hayaller kuruyor
Sonra yine aglıyorum
Doyamadan gittin ben sana
Bıraktıgın hatıralarınla avunsamda
Hep sen geliyorsun aklıma
Sonra yine aglıyorum hıçkıra hıçkıra
Bir kez olsun anam diyemedim
O MELEK yüzünü göremedim
Doyasıya sarılıp öpemedim
Nerdesin anam seni çok ama çok özledim
Hep abim anlatır bana seni
Anlatmaya başlayınca dolar gözleri
Sonra birden sarar beni elleri
Der,artık anamız gitti dönemez geri
Bak anne şimdi 35 yaşındayım
Evlendim artık yuvamın başındayım
Halada yoklugunla yanmaktayım
Her aklıma gelişinde yine aglamaktayım
Siirimde bir çok şeyi anlatmadım
Çektigim acıların çogunuda katmadım
Senin acın diğerlerinin yanında hiç kalırdı anam
Ben sensiz bu dünyadan tat alamadım CANIM ANAM..
Kayıt Tarihi : 6.1.2009 20:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!