Dokuz evlat yetiştirdin büyüttün
ömrünü adadın onlara çürüttün
kız erkek ayırmadın onları
sanki çobandın sürünü güttün.
Evlatlar büyüdü ele karıştı
anam hep yoklukla savaştı
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
