Anahtar Sende Kaslın

Kaç gece yüreğim feryat ederken

Dilim lal kaldı,

Sessizce bekledim
...
Anahtarı sende olan

O kapının açılmasını...

Kaç güneşsiz sabaha uyandım ben,

Her geceme sahte bir ay astım

Karanlık eksik kalmasın diye.

Sen hayatıma bir yıldız gibi düştün;

Önce ışık oldun,

Sonra bir süpernova…

Şimdi 
evrenimin en büyük kara deliğisin,

İçmde kalan ne varsa yutan.

Ben yalnızlığımı
 kendimle paylaşıyorum.

Biliyorum, iyi değilim.

Biliyorum, ilacım sensin.

Ama söyle,
beni sen öldürmedin mi?

Şimdi karşında bir kadavra var.

Onu diriltmek istiyorsun.

Peki,
sen tanrı mısın?

Evet, Tanrımsın...

Bana yeniden can verip,

İnfaz ettiğin ruhumu

Bir kez daha öldürerek

Beni
 kimsesizler mezarlığına

Sessizce bırakacaksın.

Anahtar sende kalsın; ben kapıyı unuttum.