Anadolu’m kaç kavme kucak açmış çağlarca,
Dumanlıymış hep başı bağrındaki dağlarca.
Hititler, Urartular, firikler ve niceler,
İzlerine rastlanır zaman zaman ve yer yer.
İbrahim’i yakmayan ateş onda harlanmış,
Nemrutlar gelip geçmiş,unutulmuş, horlanmış.
Eyyüb’ün çilesine ortak olmuş üzülmüş,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta