O ki Ashabına çok hürmet ederdi.
Su toprağı nasıl severse, dostudur Sahabeler.
Kan can içinde keyifle dolaşırsa;
Onun sevgisi; Müslümanlar içinde,
Bir damla dahi zayi olmazdı.
O ki arkadaşının İmanın hürmetine;
Gömleğini, küfrün başı olana; kefen olarak vermedi mi?
Cebrail ‘’ Küfürle ölene af ve bağışlanma yoktur.’’
İşte Ümmetine; ramazan pidesi sıcaklığında.
Sevgi, işte dualar, dualar ümmete, hadi hürmet.
Hadi diz kapaklarım, yerle olsun arkadaşlığınız.
Hadi gönül, ser kendini secdeye.
Hadi gözler, ıslat ıslat şu gönlü.
Hadi beden, sahur vakti geliyor, bir gece namazı.
Hadi çocuklar, yetişsin Salavatlarınız.
Hadi baba, kabul olsun dualarınız.
Hadi anne, sefer sefer öptüğüm eller; açılsın semaya.
Hadi can yoldaş, görünsün Medine’nin yolları…
(29.06.2015)
Hasan Tahsin PaksoyKayıt Tarihi : 2.7.2015 16:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!