Son vaşak denilmişti, zalimler rahatladı,
Vurmaya endeksliyiz, bundan utanılmadı…
Adeta yüzler güler, poz verir ceset ile
Merhamet tanınmamış, taşlaşmış kalpler ile…
Çünkü hayat tanınmaz, leopara, vaşağa,
Tüfeklerle koşulur, düşürülür tuzağa…
(2013)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 17.12.2013 17:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!