Toprakları eşiyor nasır tutmuş elleri
Eğilmekten bükülmüş, fistanlı belleri
Herşeydir onların, ağaları beyleri
Bıkmaz, yılmaz anadolu kadını
Çocuğunun sütünü eksik etmez
Tarlasının çapasını eksik kesmez
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Dayak yese de ses çıkarmaz
Çeker kahrını da erkeğini bırakmaz
Türküsünü çeker, gönlünü karartmaz
Bıkmaz, yılmaz anadolu kadını
Gerçeklere tam puanla tebrikler.Kalemin yüreğin susmasın.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta