Benim dağım beyaz giyerdi kış gelmeden
türkülenirdi buğusu Munzur’un
meşede palamut gülerdi, suda balık
ve koklaşırdı Zel bulutlarla.
Şimdi yılların ardında, bu şehirdeyim.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Çok özel ve çok güzel bir şiir.Tebrikler
özlemek bir anlık bir zamanın sıkışığı.
hep düşünüyorum neden erkek çocuklar hep tabancayla oynamayı sevdiler.
ve neden kızlar hep hemşire oldu oyunlarda.
hayat. oyunbazların işi galiba...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta