Anadolunun her bir çiziği yüzünde.
Taşımak hem yük, hem onur.
Karnında yılların dinmeyen sancısı.
Ana tarafından erzurumludur...
Asildir, elletmez kimseye göynünü.
Çok çekmiş, ezelden yorgundur.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta