hiç dargın değilim ben, alıştım kırılmaya
uslandım defaatle, yanarak kavrulmaya
umursamıyor artık, giden gitsin diyorum
ve gönlüm aydınlandı, karanlıkta kalmaya
alışıyor sevdiğim, karanlıkta duygular
bir misyonu besliyor, kalbimdeki kopmalar
ben sabrın ayağıyım, aşığı manyağıyım
tüm sevdiklerim gitse, benimdir alışmalar
yitirdim en nadide, koşulsuz hayranımı
beni büyüten eşsiz, gönlümde ki sultanı
söyle en büyük hatam, hangi dram hangi gam
gidişin mi, dert değil, anam yakar canımı
sen hiç kendinden bilme, kibirlenip eğlenme
dert yandığım, yitiğim, anılarım annemle
sende bir evlatsın da, annen öğütlememiş
düzgün büyümemişsin, büyümüşsün sitemle
aklıma geldi kalbim, seslenen anneciğim
''yavrum yemek yedin mi, sana yemek pişirdim''
bir taş olsa elinden, yenmez mi ey sultanım
gitiğin günden sonra, ben kendimi kemirdim
cennet sorulsa bana, tarifi sensin inan
cennete gir denirken, kucağına sunulsam
ey beni onaran güç, beni törpüleyen el
sana minnetarım ben, yine sana kavuşsam
Servet Balıbey
Kayıt Tarihi : 28.8.2025 10:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!