Ana, yine ben yüreğimin hapishanesindeyim
Biraz buruk, biraz gözü yaşlı ve biraz hisliyim
Hangi perdeyi aralayıp da uzaklara baksam
Havalar boz bulanık bir şeyler de göremiyorum
…
Ana, nicedir ah ederek yine hicranlardayım
Ağladığımı, sızlandığımı kim görür, kim bilir?
Sinemin toprağına gömsem bahtı mezarımı
Elbet bir gün nasıl olsa da canlar tekrar dirilir?
…
Ana, hevesle emelim birbirine karıştırdım
Akıl, kalp ile vicdanımı yeniden barıştırdım
Asla ben ne oldum delisi olmadım, bilirsin
Şu nefsimi çifte koşup da hizmetle yarıştırdım
…
Ana, garibim tut elimden, hiç uzaklaşma benden
Kaygıyla kasavet gitmiyor asla şu tatlı candan
Aha ben geldim gidiyorum, iki kapılı handan
Nefis terki diyar etmiyor bendeki şu ak tenden
…
İsk.-200710
Kayıt Tarihi : 20.7.2010 13:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!