Ana (Gabriela Mistral) Şiiri - Yorumlar

Anam görmeye geldi beni; oturdu yanı başıma, ve hayatımızda ilk defa o ürkü veren an hakkında konuşan iki kızkardeş gibiydik.

Titreyerek duyumsadı karnımı ve açtı göğüslerimi usulca. Ve elleriyle dokunurken duyumsadım açıldığını içimin usulca ve bir süt dalgasının memelerime yükseldiğini.

Kızararak ve şaşkın bir şekilde anlattım O'na ağrılarımı ve bedenimdeki ürküyü; bağrına gömdüm sonra başımı ve kollarında ölesiye ağlayan küçük bir kız oldum yeniden.

Gabriela Mistral