Ana Şiiri - Ahmet Arslan Hadimi

Anayım, anamsın, ana
Dokuz ay üstünde, taşıyan kadın
Neden bu kadar hoş, kokunla tadın
Tatlı tatlı baktı, dedim ne adın
İçten gelen bir ses, anayım, ana

Nefesin nefestir, görmeden bana
Bakışın , temasın, can verir cana
En zoru çekmişsin, acıdan yana
İçten gelen bir pes, anamsın ana

Gece benimlesin, gündüz benimle
Huzura bağlandın, benim tenimle
Yirmi dört saatin, hep bedenimle
İçten gelen bir kes, anayım ana

Asıl menziline varana kadar
Bana çevrilmişti sendeki radar
Yanımdaydın bana, ulaşınca dar
İçten gelen bir sus, anayım ana

Ben gelmişken bugün altmış beşine
Öf bile demeyin öz deyişine
Yasini ekledim hemen peşine
Özden en gelen bir süs, anamsın ana

Bugün senin günün, etmişler ilan
Bence doğru değil, yapılan plan
Her günüm seninle, gerisi yalan
İçten gelen bir his, anamsın ana

Ahmet Hadimiyim, üç yıldır ayrı
Altmış yıl seninle, öksüzüm gayrı
Arkandan okurum duayı, hayrı
Gerisi hep abes anamsın ana
Ahmet Arslan Hadimi...12524