Ört buğulu gözlerini
Hayal bahçelerinin
Yeşil çimenlerinde
Gezinsin ruhun.
Çıkar ayakkabılarını
Toprak toprağa değsin
Oğul koklasın sular...
Bölme uykularını ana
Tükenmesin rüyan
Ne olur
Bu sabah da
Yokla canının beşiğini
Dün sabah kalktığın gibi kalk...
Her can suya muhtaç ana
Sen ki evladına
İlk öğretendin yüzmeyi...
03.11.2014/ Erzurum
Osman Aktaş 2Kayıt Tarihi : 5.11.2014 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir ana...
Sesini, kokusunu, bakışını, kınalı ellerini özlemek
yıllar sonra... O doyulmaz kokusunu özlemek yıllar önce
ruhumuza sinen, bizi biz yapan şefkatin, sevginin
sıcaklığını duymak.. Ana .. ana... ana..
Ne kadar muhtacım şimdi sana.....
TÜM YORUMLAR (1)