Deprem oldu düzenimiz bozuldu
Binbir zorluk geldi başa dizildi
Enkazlarda mezarımız kazıldı
Ede bacı dört bir yana savrulduk.
Yer oynadı gökler yere karıştı
Can tatlıydı ölüm ile yarıştı
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Her şey öyle,
Hayatın özeti o,
"An meselesi..."
Bu sefer biraz daha ağır,
Biraz daha "yoz zamana" rastladı,
"İnsanlıktan, benliğimizden uzaklaştığımız" bir zamana!
Az önce okuduğum bir şiirden esinlenerek,
"Deprem, ayna tuttu zamanımıza, insanlığımıza!"
Yani gördük biz bizi,
"Neymişiz!"
Samimi duamdır,
"Sınamasın Yaradan depremle", çaresiz bırakmasın kulunu...
Tebrikler şiire Kemal Bey, Kardeşim..
Sağ olun var olun Mustafa hocam, selam ve saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta