An'lık. Şiiri - Necdet Arslan

bir el uğruna aşka kalkıştığım gün yemine çağırmıştın beni.
ayaz vurgunları içinde ilerlerken gece biz o ayrı odalardan kalplerimizi işliyorduk gergefimize.
şafağın ne zaman patlayacağını hiç düşünmeksizin düşmüştük yollara.
ne ki,bir türlü tutup da seyredemedik gurubu.
ölümsüzlüğü bağışlayamadık birbirimize.
dün anlaşamadık
ne yapacağım biriktirdiğim sayısız resimlerini şimdi?
sözcüklerim tükendi
kalemim dönüşte...