Burada sokaklar kan revan.
Amed’e,
Ahmet Arif’in gözleriyle bakıyorum şu an.
Ne giden alır
düşünü bu sevdadan,
ne kalanın öfkesini
anlatmaya yeter
barikatlardan tüten duman.
Bir kavmin acılarına,
anaların gözleriyle ağlıyorken Kürdistan...
Özgürlüğün ete kemiğe bürünmüş haliydi
Amed sokaklarında insan.
Salim Diyap
Kayıt Tarihi : 18.12.2015 18:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!