Amansız Orman Şiiri - Comandante At

Rüzgar eser
Gönül umut arar durur
Nasıl yaşanmış sensizlik
Neler eksik kalmış bahçemde...

Mevsimler gelmiş ve geçmiş
Bir ben kalmışım yangınlarda
Ormanlar, kuşlar, ırmaklar, bulutlar
Olmuş dostum sırdaşım...

Bir kendime anlattım sensizliği
Bir tek gönül bahçem bilmiş
Bu alçak duyguyu
Acı ile uyanmış bu duygum
Öfke ile yatışmış...

Kim nasıl düşer
Kim nasıl kalkar
Dalma uykuya
Gecenin amansız ormanlarında...