Amâlar Ülkesinden Selamlar.
Amâlar ülkesinden vuslat, yurduna selamlar.
İsrafil’in sûr borusu üfürülmeden önce.
Her sabah, seyyah rüzgârlarla uyanıyorum;
Ötelerden gelen çağrı, içime işleyen derin bir narinlik.
Ayak izlerimin yankısı,
Aynaların emanetçisi yüreğimde saklı.
Gurbetin sessiz çığlığında akıyor zaman,
Her damlası gözyaşı, her gölgesi hatıra.
Seyir hâlindeki yolcuların, bıraktığı nişaneler,
Gelgitler dehlizinde kayboluyor.
Sağır duyguların, zindanında kavruluyorum;
Oysaki pervaneler vardı, güneşe meftun, kanat çırpan nefesiyle..
Kelebek ömürlü zamanın koynunda,
Anın ötesine savrulan merak ve özlem sarıyor bedeni.
Zamanın kıskacında, gölgelenmiş düşler gibi,
Huzurun menziline kanat çırpmak… belki de tek şiirim,
Tek beyazım...
Selma Özden
16 Ağustos 2025
Kayıt Tarihi : 16.8.2025 15:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!