Adalet, bir toplumun temel taşıdır. Ama ya adalet yalnızca bir kelimeden ibaret kalırsa? Ya eşitlik sadece belirli bir zümre için geçerli olursa? İşte o zaman halkın sesi yükselir, sessizlik çığlığa dönüşür. Biz sustukça onlar daha çok konuştular. Biz çalıştıkça onlar daha da zenginleşti. Biz üç kuruşla geçinmeye çalışırken, onlar milyon dolarlık lüks İçinde yaşadı. Bir lokma ekmek için direnen insanlar varken, kürsülerde gülümseyerek yapılan konuşmaların hiçbir anlamı kalmadı. Halk açlıkla, yoksullukla, işsizlikle boğuşurken, saraylarda dönen lüks hayatlara tanıklık ettik. Ülkemizin değerleri, bir bir el değiştirdi. Topraklarımız satıldı, sokaklarımız güvensiz hale geldi. Adalet, parası olanın yanında saf tuttu, mazlum ise haksız yere cezalandırıldı. Kadınlarımız öldürüldü, sesimizi duyurmaya çalıştığımızda susturulduk. "Anlıyoruz" dediler, ama hiçbir zaman anlamadılar.
Eğer gerçekten adalet istiyorsanız, önce hukuk önünde herkesin eşit olduğunu kanıtlayın! Terör örgütü liderlerine sağlanan ayrıcalıkları, masum insanlardan esirgeyerek adalet sağlanmaz. Adalet ancak herkes için adil olduğunda anlam taşır! Bu hukuksuzluğun, bu çifte standardın hesabı elbet bir gün sorulacaktır! Öcalani ailesiyle görüştürmesine izin veren bir adalet sisteminin nasıl adil olmasini bekleyelim ayrıca yeni anayasa istiyorlar gidiceksiniz elbet bir gün sizin devreniz son bulcak!!!!!!!
Gençlerimizin suçu yokken içeri aldınız üstelik ailesiyle prasödür gereği diyerek gorusturmüyorlar eninde sonunda bunun hesabı sorulcak bu adaletin terazisi kime çalışıyor??
Kayıt Tarihi : 2.10.2025 01:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!