Ama Sen Geldin Şiiri - Korhan Külçe

Kötü bir zamanımda geldin…
Rüzgâr susmuştu, ben de susmuştum.
Kalbim yorgundu, gözlerim sığınacak bir yer arıyordu.

Ne anlatacak gücüm vardı,
ne de yeniden inanacak cesaretim.
Dünya ağırdı, ben daha da ağırdım.

Sonra sen geldin.
Sessiz, sade, ama varlığınla dolu.
Bir bakışın — karanlığın tonunu değiştirdi.
Bir gülüşün — içimdeki küllerin arasından sıcaklığı uyandırdı.

Şimdi düşünüyorum da…
Belki de hayat, en doğru insanı
hep en yanlış zamanda yollar.
Ama sen geldin,
ve o yanlış zaman,
bir anda en güzel zamana dönüştü.

Hoş geldin…
Ne iyi ettin de geldin.
Geç kaldın belki,
ama kalbimin en hazırlıklı anında buldun beni.

Çünkü ben,
hayattan aldığım tüm derslerle,
artık seni karşılamaya hazırdım.

Yazan
Korhan KÜLÇE
21/10/2025