Alzheimer Hastası Olsaydım

Keşke;
Alzheimer hastası olsaydım
Bütün her şeyi unutsaydım

Unutabilseydim..
Gözlerinin rengini,
Ellerini,
Sıcaklığını,
Gülüşünü,
Bakışını unutabilseydim..

Unutamadım işte
Unutamayacağım da bu gidişle

Artık unutmak istiyorum biliyor musun?
Gezdiğimiz yerleri,
Sokakları,caddeleri,
Pastaneleri,
Sinema salonlarını,
Hatta beraber izlediğimiz Fener bahçe maçını,
Hop oturup hop kalkışımızı
Ve;
‘’En büyük fener’’diye nara atışımızı
Neşemize neşe katışımızı
Her şeyi paylaştığımızı
Birbirimizi görmek için zamanla savaşımızı
Bir de sebepsiz kavgalarımızı

Ah bir unutabilseydim ahhhhhhh..!
Her şeyin anlamı vardı seninle

Beni iyi dinle..!
Biliyor musun..?
Ben hep seni yaşamışım
Hep sendeymişim meğer
Yokluğunda anladım…
Seninle olmak her şeye değerdi sanki
Seni o kadar çok seviyordum ki
Sensiz hep kara kışları yaşıyorum sandım
Sevildiğimi sandığım zamanlar da…
Halbuki seninle kara kışları yaşamışım
En güzel günlerimi bu şekilde anmak
Acı olsa da…
Artık kolayı seçiyorum…

En kolayı unutmak
Unutabilmek..

Ne kadar zordu sensiz yaşamak,
Seninleyken
El ele iken
Sevilmediğini öğrenmek
Ölüm gibi soğuktu inan
Kendi kendimi kandırmak
Sevildiğimi sanmak,
Keşke ölseydim

Artık;
İkinci yüzünü gördüm ya unutmak istiyorum..
Unutmak istiyorum bütün geçmişimi
Senin için ölmeye de değmez..
En güzeli hatırlamadan yaşamak
Hele o arkana bakmadan gidişin var ya
Yok, yok;
Ben ALZHEİMER hastası olmak istiyorum..
Sadece seni unutmak için…
Sadece seni…!

ARTIK SONUNA GELDİM, DAYANAMIYORUM..

ALLAH KORUSUN...(aminnnn)