Altın Oran Şiiri - Mesut Yüksel

Kusursuz bir sevgi yok derler, sevgilim.
Ben tüm kusurlarımızdan sıyrılarak,
Seni kusursuzca seviyorum.

Bir Pantheon zarafetiyle,
Bir piramidin pi sayısındaki gizle,
Ya da bir ay çiçeği dizilişindeki
Altın oranla seviyorum seni...

Kıymıklarından arınmış bir yürek,
Pürüzsüz bir aşkla sever…
Ben seni, pürüzsüzce seviyorum.

Fibonacci görse, “İşte bu!” derdi,
Da Vinci, hemen tuvaline işlerdi.

Sonsuz bir aşkın,
Kusursuz çiftiyiz biz.
Yeniden doğuyoruz,
Evrenin
Müthiş denkleminde…