Altı Aylık Oğlumla Dertleşme I

Sen hayata yeni bakıyorsun oğlum,
Ben yirmi altı senedir.
Öğretecek bir şeyim yok oğlum,
Sana şu dünyaya dair

Gökyüzü görebildiğin kadar geniş,
Ötesini ben de bilmem.
Böyle kimler gelmiş gitmiş,
Ne olmuş bunca elalem?

Bulutlar geçer gökyüzünden küme, küme…
Bulutlara tutunmuş insanlar…
Rüzgar sağdan eser, soldan eser,
Rüzgara doğru sallanırlar.

Dağlar denizler aşırı,
İnsan oğlunun ümidi,
Dağlar denizler yol vermez,
Sisler doldurur geçidi.

İnsanoğlunun yalanı, hilesi,
Senin ilk göz yaşlarınla başlar,
Dünyanın en eski velvelesi,
Şu küçücük midendeki işler.

Dört mevsimi var dünyamızın, dört mevsimi,
Ayrı ayrı güzel, ayrı ayrı cazip,
Velakin hep aynı tarafa döner oğlum,
Dünyamız böyle ne kadar garip.