Altay Taşkın Şiirleri - Şair Altay Taşkın

sen çok acılar işittin
acılar gözledin
dayan yüreğim dayan
sen acılara açan
gülsün
gece gündüz şakıyan

gözlerin karabiber gibi
çekilmemiş taze
yakıyor genzimi…
tenin kahverengi
fincanda köpüklü
kanatıyor yüreğimi…

dizeler ıslanmış sırılsıklam
kıyıya vurmuş gün
kamaşmış gözlerim
ısırıkları var güneşin
yüreğimde yaralar derin
ben giderim gözyaşım kalır

günlere özlem duyuyorum
selam verirlerdi uzaktan
gökyüzüyle paylaşırdım
yorgunluğumu
ağaçların altında
oyunlar oynardım

bana kurşun atma sevgili
ben vurgun yedim
yüreğimin köşesinde
haziran akşamları
gülün dilinde attığım adımlar
korkudan oynar parke taşları

üçtaş oynuyor bu şehir
kumandası bulutlarda
kumanyası kısır sofra yaygımda
kampanyası bulaşmış asfalta
yakın takipteyim
onulmaz hıçkırıklarının

yağmurlu havayı severim
her damlası beni sevindirir
görmediğim sevinçleri getirir
kendi sevinçlerini
saklayamaz
torbası delinmiş

ölüm yaşamdan
bir bölümdür

ölüm iniştir karanlığa
aydınlıktan kaçıştır

Mustafa Kemal
sıcak sıcak güneş üstümüzde
Mustafa Kemal
pırıl pırıl ay gecelerde
Mustafa Kemal
ışık ışık şimşek gökyüzünde

sen yoruluyorsun arkadaşım
ben de...
gözlerin doğruluğu simgeliyor
belki benimki de...
ellerin nasırlı
benimki değil...