Unutmam deme boşuna.
Alperen’i unutursun.
Yazıktır gözyaşlarına.
Alperen’i unutursun.
Eski günleri yad etme.
Deli gönül seni bekliyor hala
Bİlmiyor ki; gittin,döner sanıyor
Ayrılı acısı koymadı daha
Istırap ateşi,söner sanıyor.
Ayrılığın üstünden geçti biraz zaman
Sevdama şahit bu ova,bu yayla.
Göklerden melekler iner sırayla.
Beni deli eden gözlerin var ya.
Yüreğime ok olur,batar sevdiğim.
Rabbi‘me kavuştuğum secdeler.
Yeter! Üzme kendini maziye bakıp.
Biten bitti yaren başlamaz artık.
Bekleme kanlı gözlerle kapıya bakıp.
Giden gitti yaren,dönmez artık.
Matemlerden nöbeti devraldı mutluluklarım,
Esen poyraza kapıldı hüzünler gelişinle
Lahzalar bile upuzun seninle birlikte...
Takvimlerin düşüşünde bir mana var artık.
Ellerinde ayrı bir sıcaklık,ayrı bir tat
Mevsimler hiç değişmiyor,hep baharı yaşıyor yüreğim...
Sağır geceler ve suskun duvarlarıdır
Aynı sofrada sensizliği paylaştığım
Kan ter içinde koşuyorum
Ne yazık! ...
Yine hasretindir adım adım yaklaştığım
Bu gece yine yalnızım.
Karanlıkla dertleşiyorum,güneşe hasret.
Ben anlatıyorum o dinliyor…
Biliyorum gelmez bu muhabbetin sonu.
Yüreğimde doğan dert,
Çıkar, gider yâre doğru…
Her akşam batışını izlediğimiz güneş,
Bu sabah doğmayı unuttu.
Yıldızlar esir aldı gökyüzünü
Ay ise başlarında bekçi gibi duruyor.
Hava çok soğuk sanki zemheri
Başı bozuk yaylalardan koparıp,
Yüreğime diktiğim bir çiçektir benim sevdam.
Delikanlıdır,merttir,yalnızdır.
Bir hayale sevdalıdır,bir hayale aşık.
Avuçları kan,gözleri yaş doludur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!