Alper Kürük Şiirleri - Şair Alper Kürük

Yaşlanmış ağaçların altında oturmazlar
Gölgelik yaprağı yok,olanlarsa sararmış...
Kuşlar bile kuruyan dalda yuva kurmazlar,
Karıncaya yurt olmak ki kaderinde varmış...

Genç ağaçken dalları dolar dolar taşardı,

Koyunlar yayılırdı rahat
Göz alabildiğine uzanan
Yemyeşil otlakta.
Karınları açtı
Tek istekleri otlamaktı.
İstedikleri olmuştu da

Söğütlüçeşmenin sivrisineği
Kavaklıderenin kurbağası
Elele verip gençliği temsile hevesli...
Yaylı sazlar,telli sazlar ve nefesli...
Ağızlarda bir müzik Ye...Ye...Ye...
Ne yersen ye,ne yersen ye,

Şikâyetin, isyanın söylediğin of olsun
Offun şükründür senin, ruhun ferahlık bulsun…

Yakılan candan çıkan, yürekten söylenen ah
SEMİ güzel adıyla ahları duyar ALLAH…

Sana bin katlı iple bağlanmışım bir kere
Pamuk ipliği ile hayata bağlıyken can,
Ayaklarım basmıyor,ne de değiyor yere
Ruhumda yükselişler,gönülse gökte uçan...

Kopacak bir gün sana,hayata bağlayan ip

17 Ağustosta deprem felâketini
Ailecek Gölcük'te gördük biz de yaşadık...
Şimdi vurdu Pakistan ve de Çin Milletini
Yaşanan depremlerde sanki yine biz vardık...

Allah merhamet etsin, yaşayan başka anlar

Tek bir şeyi hatırlıyorum:
Seni vapur götürmüştü değil mi?
Seni götüren vapurun
Pervanesi ne ise
Senin ayrılığın da aynı.
Uskurun döndürdüğü su

Yolcu taşır fâniler diyarından
Ebedîler diyarına...

Dünyanın atlı,öküzlü arabası
Taksilerin en can alan markalısı
Değil bu...

Kadın ol iffetini koru, koru da sevil
Kadın ol para, şöhret uğruna olma sefil...

Kadın ol başta taşı kadınlık onurunu
Kadın ol ayak altı ettirme gururunu.

Gün olur hayata küsüyorum tümden
Fikirlerimle,umutlarımla...
Birden geçiyor içimden
Dolaşmak diyar diyar.

Gün olur küsüyorum insanlara